μαγαρισιά

η (Μ μαγαρισιά)

1. μόλυνση, ρύπανση, μαγάρισμα

2. ρύπος, κόπρος, ακαθαρσία, αποπάτημα

3. μιαρότητα, αμαρτία

νεοελλ.

μτφ. κλοπή αντικειμένων τού σπιτιού από ξένους ή οικείους την οποία διαισθάνεται κάποιος ότι έγινε επειδή συμβαίνουν διάφορα ασυνήθιστα και παράξενα γεγονότα («κάποια μαγαρισιά έγινε στο σπίτι

γι' αυτό τρώνε οι ποντικοί τα ρούχα»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μαγαρισ- τού αορ. τού ρ. μαγαρίζω + κατάλ. -ιά (πρβλ. βρισ-ιά)].